Adam Kantor, urodził się 31 lipca 1931 roku w Głowaczowej w rodzinie inteligenckiej. W 1945 roku ukończył szkołę podstawową w Głowaczowej, a następnie podjął naukę w Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy.
Po ukończeniu szkoły zaangażował się w pracę konspiracyjną, współtworzył m. in. tajną organizację młodzieżową Orlęta (od roku 1948 Orlęta Miasta Lwowa) na terenie Miasta i powiatu Dębica, która nawiązywała do tradycji Orląt Lwowskich.
Organizacja ta dążyła do odzyskania ziem utraconych na rzecz ZSRS w 1939 roku. Od maja 1946 współpracowała z „Zaporczykami.” W latach 1947-1949 Adam Kantor pracował jako robotnik PKP w Dębicy, gdzie miał dostęp do materiałów wybuchowych, a następnie jako kancelista. 20 lipca 1949 członkowie Armii Kresów (nowa nazwa Orląt) wraz z Kantorem zostali aresztowani i poddani brutalnemu śledztwu.
W procesie Kantor został skazany na 20 lat pozbawienia wolności (w tym 7 lat w zakładzie o zaostrzonym rygorze) oraz pozbawiony praw publicznych, jego majątek skonfiskowano. W roku 1954 został zwolniony i rok później podjął pracę w PGR-ach w województwie koszalińskim. W zakładzie rolnym w Horyńcu przepracował 40 lat jako zastępca głównego księgowego.
Przez cały ten okres podlegał ewidencji i kontroli operacyjnej, internowano go m. in. w okresie stanu wojennego. Po odzyskaniu wolności należał do PPSZ, WiN w Dębicy oraz „Solidarności” regionu przemyskiego.
