Instytut Pamięci Narodowej
Wyszukiwarka
Podziemie zbrojne, Żołnierze Niezłomni

Jerzy Gadzinowski „Szary”

Jego rodzice zarządzali majątkiem ziemskim w Rybnie. W lutym 1940 r. jego rodzina została wysiedlona przez Niemców do Generalnego Gubernatorstwa. Zamieszkali w Drzewicy k. Opoczna. Tam ukończył miejscową szkołę powszechną i uczęszczał na tajne komplety.

W 1942 r. podjął pracę na kolei. W 1944 r. został żołnierzem oddziału partyzanckiego AK. W październiku tego roku odniósł ranę w walce z Niemcami. Po zajęciu rodzinnych terenów przez Armię Czerwoną, w lutym 1945 r. powrócił do Rybna. Podjął naukę w gimnazjum we Włocławku.

Niebawem włączył się w działalność konspiracyjną, w którą zaangażowana była młodzież szkolna. UB szybko wpadł na trop, a on – zagrożony aresztowaniem – przerwał naukę i zaczął się ukrywać. Wiosną 1945 r. zorganizował i objął dowództwo nad oddziałem zbrojnym, który wykazywał największą aktywność zbrojną na Kujawach.

W czerwcu 1945 r. wraz ze swoimi żołnierzami podporządkował się lokalnej organizacji o nazwie Pułk Ziemi Kujawskiej AK. Oddziałem dowodził do listopada 1945 r. Padł ofiarą prowokacji UB. Wybrał się do Łodzi, gdzie miał się spotkać z nieznanym dowódcą podziemia. Tam został aresztowany 13 XI 1945 r. Przewieziono go do aresztu WUBP w Bydgoszczy i poddano śledztwu. 22 II 1946 r. WSO w Poznaniu na sesji wyjazdowej w Bydgoszczy skazał go w procesie pokazowym na karę śmierci.

29 V 1946 r. został rozstrzelany w więzieniu w Bydgoszczy wraz z sześcioma innymi członkami swojego oddziału. W chwili śmierci miał 18 lat i 3 miesiące. Pochowano go w nieznanym miejscu.

Opcje strony