Pochodziła z wielodzietnej rodziny chłopskiej. Pobierała naukę w Szkole Handlowej w Jarosławiu. Przed wybuchem wojny pracowała m.in. w księgowości w fabryce przetworów owocowych we Lwowie. Od początku okupacji niemieckiej działała w konspiracji narodowej.
Pełniła funkcję kurierki i kolporterki prasy podziemnej. Trzykrotnie aresztowało ją gestapo. Od października 1943 r. była więźniarką obozu koncentracyjnego KL Auschwitz (we wrześniu 1942 r. zmarł tam jej brat Władysław, działacz SN, pierwszy komendant Powiatu NOW Rzeszów), a następnie we Flossenbürgu. Do Polski wróciła we wrześniu 1945 r. Po wojnie mieszkała na przedmieściach Jarosławia, gdyż jej rodzinna wioska została spalona przez UPA w kwietniu 1945 r. W okresie powojennym jej brat Bronisław „Radwan” był dowódcą oddziału partyzanckiego NZW (NOW). W kwietniu 1946 r. przeszła w Krakowie kurs szkoleniowo-organizacyjny łączniczek SN i NZW. W założonym sklepie drogeryjnym w Jarosławiu mieściła się skrzynka kontaktowa NZW. 18 VI 1947 r. została aresztowana w Jarosławiu przez UB. 15 XI 1947 r. WSR w Rzeszowie skazał ją na karę pięciu lat więzienia.
Zwolniona na mocy amnestii z 22 II 1947 r. Po powrocie do Jarosławia UB poddał ją inwigilacji, w 1949 r. była bezprawnie przetrzymywana w areszcie przez dwa miesiące.
W 1951 r., pracując w Warszawie, nawiązała współpracę z członkami SN tworzącymi siatkę łącznościowo- -informacyjną podległą Radzie Politycznej w Londynie. Jej mieszkanie służyło jako punkt kontaktowy dla kurierów. 29 XI 1951 r. została ponownie aresztowana przez UB w Warszawie. Zarzucono jej szpiegostwo. 28 IV 1952 r. została skazana, tym razem na karę piętnastu lat pozbawienia wolności. Przez dwa lata więziono ją w Inowrocławiu, a następnie w Fordonie. Na wolność wyszła 19 V 1956 r. Mieszkała w Jarosławiu, a następnie w Toruniu, gdzie zmarła 11 IV 2000 r.
