W wieku 22 lat został członkiem Związku Strzeleckiego. Podczas I wojny światowej walczył w szeregach 1. i 6. Pułku Piechoty Legionów Polskich. Wyróżnił się podczas bitwy pod Kostiuchnówką. Brał udział w wojnie polsko-sowieckiej 1919–1920. W 1939 r. został wyznaczony na dowódcę Podkarpackiej Brygady Obrony Narodowej. Po wojnie obronnej 1939 r. znalazł się w sowieckiej niewoli. Ofiara zbrodni katyńskiej.
Historia Polski pełna jest jeszcze mało znanych, a ciekawych i godnych uznania bohaterów. Do tego grona należy jeden z weteranów Legionów Polskich i wojny polsko-sowieckiej – Józef Gigiel-Melechowicz. We wniosku o odznaczenie go Orderem Odrodzenia Polski płk Ludwik Bittner wystawił mu następującą opinię: „Oficer wybitnie ideowy. Od wczesnej młodości poświęcał się pracy niepodległościowej”. W wieku 22 lat został członkiem Związku Strzeleckiego i mocno zaangażował się w walkę o przywrócenie Polski na mapę Europy. Służył w szeregach Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej. Brał udział w wojnie polsko-sowieckiej 1919–1920. Za życia wyróżniono go wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Był ofiarą zbrodni katyńskiej. Postawę Gigiela-Melechowicza doskonale scharakteryzował ppłk Antoni Kamiński, dowódca 15. Pułku Piechoty:
„[Józef Gigiel-Melechowicz to] typ wyrobionego oficera poważnego o wybitnym wyrobieniu ideowym i wzorowych zasadach żołnierza i oficera […]. Jest przykładem dla młodszych”.