Biogramy Postaci Historycznych

https://biogramy.ipn.gov.pl/bio/wszystkie-biogramy/111221,Witold-Babinski.html
24.04.2024, 06:58

Witold Babiński

(ur. 5 marca 1897 w Warszawie, zm. 3 lutego 1985 w Montrealu) – kapitan artylerii, dr nauk rolniczych, ekspert przemysłu drzewnego

Instytut Pamięci Narodowej oraz Wojskowe Biuro Historyczne prezentuje sylwetki żołnierzy Rzeczypospolitej – obrońców Ojczyzny, których łączy walka z bolszewickim najazdem w latach 1919-1920. Poprzez biogramy opracowane przez specjalistów z WBH i IPN przybliżamy losy patriotów traktujących służbę odrodzonej Polsce jako swój oczywisty obowiązek.

więcej o projekcie

W dniu 22 sierpnia 1920 r. (…) otrzymała bateria rozkaz dostarczenia jednego działa z obsługą celem wzięcia udziału w wypadzie piechoty na automobilach na Busk. Na dowódcę tego działa przeznaczyło dowództwo baterii ppor. Babińskiego Witolda. (…) W ogniu nieprzyjacielskim okazał ppor. Babiński nadzwyczajną dzielność osobistą, kierując ogniem [na] wprost, ku pełnemu zadowoleniu dowódcy ekspedycji. (…) przyczynił się do uratowania reszty oddziału, pozostałej na placu boju. (Wniosek na odznaczenie Krzyżem Walecznych, 4 listopada 1920)

W latach 1907–1915 uczył się w filologicznym Gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie, po czym rozpoczął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W październiku 1918 ochotniczo wstąpił do WP. Od 20 listopada 1918 do 14 czerwca 1919 w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, następnie w Szkole Oficerskiej Artylerii w Rembertowie. Podczas wojny 1920 m.in. dowódca plutonu w 6 Dywizjonie Artylerii Konnej. W styczniu 1922 przeniesiony do rezerwy. W 1923 uzyskał doktorat. Administrował majątkami rolnymi i leśnymi, w latach 1927–1939 był dyrektorem Zrzeszenia Związków Właścicieli Lasów. Wielokrotnie powoływany jako ekspert do rokowań handlowych z Wielką Brytanią, Francją, Niemcami. W 1939 zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego 1 Dywizjonu Artylerii Konnej, po klęsce wrześniowej przedostał się do Francji. W latach 1940–1944 adiutant do szczególnych zleceń (kontaktów z prezydentem i rządem RP) i powiernik gen. Sosnkowskiego. W latach 1945–1946 kierownik referatu wyznań i narodowości rządu RP, 19461948 we Francji, od 1949 r. w Kanadzie, gdzie wraz z bratankiem Stanisławem Babińskim pełnił funkcję nieformalnego adiutanta i przyjaciela ideowego Kazimierza Sosnkowskiego. Przez wiele lat pracował w Canadian International Paper, działał w Związku Weteranów Polskich w Montrealu i Polskim Instytucie Naukowym w Kanadzie. Pochowany na Cmentarzu w Saint-Sauveur.

Awanse: podporucznik (1919), porucznik (1932), kapitan (1944).

Bibliografia

W. Babiński, Przyczynki historyczne do okresu 1939–1945, Londyn 1967; Polskie groby na cmentarzu w Saint-Sauveur-Des-Monts, Quebec, Kanada. Przewodnik, oprac. E. Iłowska, Montreal [2002], s. 41.

Opcje strony