W ataku 3 stycznia 1920 na Dźwińsk ppor. Borkiewicz Adam dowodzi 7 kompanią 1 pp Leg, której zadaniem było zdobycie dworca kolejowego. Pod umiejętnym kierownictwem i dzięki osobistej odwadze dowódcy kompanii mimo gwałtownego oporu nieprzyjaciela dworzec zostaje zdobyty przy minimalnych stratach. Gdy nieprzyjaciel flankującym kontratakiem stara się zdobyć oddaną pozycję, ppor. Borkiewicz Adam na czele części kompanii w walce wręcz kontratak unieszkodliwia, biorąc 18 jeńców i 5 KM. (wniosek na odznaczenie Krzyżem Walecznych, 15 luty 1921)
Ukończył gimnazjum filologiczne w Warszawie. Członek ZWC. Od sierpnia 1914 w POW, następnie w batalionie warszawskim, z którym w sierpniu 1915 przeszedł do 1 Pułku Piechoty I Brygady Legionów. Awansował z szeregowego na kaprala i był dwukrotnie ranny. Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie, skąd uciekł i wrócił do konspiracji w POW. W listopadzie 1918 brał udział w rozbrajaniu Niemców po czym wstąpił do Wojska Polskiego. Od kwietnia 1919 w 1 Pułku Piechoty Legionów jako dowódca plutonu, następnie kompanii. Uczestniczył we wszystkich bojach oddziału, w którym służy także po wojnie jako dowódca kompanii, batalionu i kwatermistrza pułku. Od maja 1925 w Biurze Historycznym, gdzie od marca 1930 szef Wydziału Wojen Polski Odrodzonej. Od 1932 dowódca batalionu 41 Pułku Piechoty, następnie dowódcą batalionu KOP „Suwałki”. Twórca i od jesieni 1935 do września 1939 dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Belwederze. W kampanii polskiej w sztabie obrony Lwowa, następnie internowany na Węgrzech. W 1941 przedostał się do Warszawy. W ZWZ i AK, m.in. komendant Podokręgu Wschodniego Obszaru Warszawa. W czasie powstania warszawskiego redaktor pism „Barykada” i „Barykada – Warszawa walczy”. Od listopada 1944 kierownik sekcji historycznej Biura Informacji i Propagandy KG AK w Częstochowie. Po wojnie m.in. pracował w Bibliotece Narodowej. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Awanse: podporucznik (1919), porucznik (1920), kapitan (1922), major (1928), podpułkownik (1935), pułkownik (1945).
Bibliografia
M. Kolmasiak, Pułkownik Adam Borkiewicz – konspirator, żołnierz, historyk, „Niepodległość”, t. LXIV, 2015, s. 179–221; A. Tuliński, Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (cz. 1), „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, 4/2019, s. 181, 182.
