1. Por. Bursa Gwido jako dowódca III batalionu 33 pp dn. 2 VI 20 śmiałym, brawurowym atakiem przełamał trzy umocnione pozycje pod Mańkowicami i zarządzając pościg za rozbitym nieprzyjacielem dotarł aż do Duniłowicz o godz. 10.00 rano biorąc karabiny maszynowe i przeszło 100 jeńców. 2. Dnia 5 VI 20 energicznie poprowadzonym atakiem zdobywa na czele III/33 pp Głębokie biorąc jeńców i olbrzymią zdobycz wojenną. Po zdobyciu Głębokiego jako nakazanej linii na dn. 5 VI, na czele dwóch komp. i plutonu artylerii ściga nieprzyjaciela aż do Ossowa, gdzie rozprasza okopującego się nieprzyjaciela i rozbija trzykrotnie prowadzony kontratak dużymi siłami przez nieprzyjaciela. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 12 czerwca 1920)
Po ukończeniu gimnazjum uczył się w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie. 16 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do I baonu 2 Pułku Piechoty, z którym walczył w Karpatach Wschodnich (30 października 1914 ranny pod Mołotkowem). Po wyleczeniu w Szkole Podchorążych w Krakowie i Marmaros-Sziget. Jako chorąży uczestniczył w kampanii wołyńskiej legionów i w listopadzie 1915 został ranny po raz drugi, a w czerwcu 1916 po raz trzeci. Do pułku wrócił po długim leczeniu wiosną 1917. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) w 2 pp Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uczestnik przebicia się przez front pod Rarańczą (luty 1918), następnie w II Korpusie Polskim. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918) uniknął niemieckiej niewoli, przedostał się na Kubań i wstąpił do 4 Dywizji Strzelców gen. Żeligowskiego. Dzieląc jej losy bił się m.in. pod Odessą. Po powrocie do kraju m.in. krótko w 2 Pułku Piechoty Legionów, a od wiosny 1919 do jesieni 1924 dowódca kompanii, następnie batalionu 33 Pułku Piechoty, z którym po zakończeniu działań przeszedł do garnizonu w Łomży. Wraz z utworzeniem Korpusu Ochrony Pogranicza został dowódcą 7 baonu KOP w Hołubiczach. Zginął tragicznie zastrzelony przez niepoczytalnego oficera batalionu. Pochowany w Łomży.
Awanse: chorąży (1915), podporucznik (1916), porucznik (1919), kapitan (1920), major (1923).
Bibliografia:
CAW, Kol. VM, Gwido Bursa, I.482.70-6279; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, T. I, Warszawa 2005, s. 142, 143.
