(…) Nie stracił jednak wiary w zwycięstwo pchor. Chabowski Zygmunt dowódca plutonu kompanii 11 [5 pp Leg.]. Widząc niebezpieczeństwo, grożące zniweczeniu naszej akcji, utrzymania Lidy za wszelką cenę, porwał swój pluton z okrzykiem bojowym do ataku na bagnety, przerwał tyralierę bolszewicką i wpadł na drugą. Skutek by okropny. Pierwsza linia złamana poszła w rozsypkę lub poddała się, a paniczną swa ucieczką zniszczyła drugą tyralierę, niwecząc cały atak. Wzięto jeńców i KM. Lida została utrzymana. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 10 września 1921)
Do 1914 kształcił się w gimnazjum w Łodzi (egzamin dojrzałości zdał po wojnie na wojskowych kursach maturalnych w Wilnie). W latach 1914–1917 w I Brygadzie Legionów Polskich, od lipca 1917 do stycznia 1918 internowany w Szczypiornie, następnie w POW. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, początkowo w 28 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich, a od lipca 1919 do października 1927 w 5 Pułku Piechoty Legionów, z którym odbył całą wojnę polsko-bolszewicką, po czym przeszedł do garnizonu pokojowego w Wilnie. Od października 1927 referent Wojskowego Biura Historycznego, od kwietnia 1928 Referatu Personalnego GISZ. Po ukończeniu kursu broni pancernej od października 1932 zastępca dowódcy 1 Baonu Czołgów i Samochodów Pancernych 1 Pułku Pancernego. Od 1936 Komendant Szkoły Podchorążych Broni Pancernej w Modlinie. W latach 1938–1939 dowódca 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych. Od lutego do września 1939 dowódca 2 Batalionu Pancernego, następnie dowódca Ośrodka Zapasowego Broni Pancernej nr 3. W latach 1940–1942 dowódca odtwarzanego we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii 2 Batalionu Pancernego w ramach 10 Brygady Kawalerii Pancernej. Następnie wysłany na Środkowy Wschód, gdzie w latach 1943–1945 kwatermistrz 2 Brygady Pancernej na froncie włoskim, później 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. Pozostał na emigracji. Pochowany na cmentarzu Hampstead w Londynie.
Awanse: podporucznik (1920), porucznik (1922), kapitan (1924), major (1932), podpułkownik (1944), pułkownik (1957).
Bibliografia
CAW, Kol. VM, Zygmunt Chabowski, I.482.57-4834; A. Tuliński, Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (cz. 1), „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, 4/2019, s. 184, 185.
