Jako dowódca plutonu stojąc na torze kolejowym stacji Browary (11 V 20) bronił dzielnie stację przed atakującym nieprzyjacielskim pociągiem pancernym. Pomimo bardzo silnego ognia i wycofania się własnej piechoty utrzymał się na pozycji, uszkodził pancerkę i zmusił ją do wycofania się. Czynem tym mężnym utrzymał stację Browary, która była kluczem przyczółka Browary–Kijów. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 3 września 1920)
Ukończył gimnazjum w Nowym Sączu. Od 1912 w Związku Strzeleckim, w latach 1914–1917 w Legionach Polskich, kanonier, dowódca plutonu w 1 Pułku Artylerii Legionów i w Dywizjonie Haubic. Od lutego 1918 w POW, od lipca do listopada w bolszewickim więzieniu, od grudnia 1918 w Wojsku Polskim. Od lutego 1919 do kwietnia 1920 w 1 baterii 1 Pułku Artylerii Górskiej, od kwietnia 1920 do czerwca 1927 dowódca plutonu, baterii, dywizjonu i kwatermistrz 1 Pułku Artylerii Polowej Legionów. W latach 1927–1930 zastępca dowódcy 6 Pułku Artylerii Polowej, 1930–1936 dowódca 14 Pułku Artylerii Lekkiej, 1936–1939 dowódca 1 Grupy Artylerii. Od marca 1939 dowódca artylerii Armii „Modlin”. Po kampanii 1939 przedostał się do Francji, a w czerwcu 1940 do Wielkiej Brytanii. Od października 1940 do grudnia 1941 dowódca artylerii 7 Brygady Kadrowej Strzelców I Korpusu Polskiego w Szkocji. W lipcu 1942 przybył na Bliski Wschód i w październiku tr. został dowódcą artylerii 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Po wypadku samochodowym (wrzesień 1943) odesłany na dalszą rehabilitację do Wielkiej Brytanii. Od grudnia 1944 do września 1946 szef artylerii Dowództwa Jednostek Wojskowych w Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji osiadł w Szkocji, a w 1954 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Pochowany w kwaterze legionowej na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem.
Awanse: podporucznik (1918), porucznik (1918), kapitan (1920), major (1923), podpułkownik (1929), pułkownik (1932), generał brygady (1962).
Bibliografia
J. Kirszak, Gen. bryg. Michał Gałązka (1893–1972) – legionista, oficer WP i PSZ na Obczyźnie, emigrant, „Mars”, t. 21, 2006, s. 165–190; Tenże, Ogniem z otwartych pozycji, generał Michał Gałązka, „Polska Zbrojna. Historia” 2020, nr 2, s. 96–103; T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, Warszawa 1991, s. 94.
