W bitwie pod Cycowem dn. 16/8 1920 podczas sierpniowej ofensywy w walce z brygadą npl. piechoty (514, 515, 516 pp) maszerującą na Lublin, mjr Piasecki dowodząc prawym własnym skrzydłem złożonym z 7 p.uł. (…) uderzył na lewe skrzydło npla (…) atakiem konnym 2 szwadronu i pieszym 3 szwadronu rozbił i zmusił do odwrotu bryg. npl. biorąc jeńców z tych 3 pułków i 5 KM. Osobiście kierując akcją mjr Piasecki znajdował się w silnym ogniu km npl. i w najwyższym stopniu narażał swe życie. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 8 października 1920)
Ukończył szkołę handlową we Włocławku (1910), studiował na Politechnice Lwowskiej i Akademii Rolniczej w Dublanach. Członek Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 w 1 Pułk Ułanów Legionów Polskich (ułan, kapral, plutonowy, chorąży). Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie (lipiec–grudzień 1917) i Łomży (grudzień 1917–sierpień 1918). Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, jeden z organizatorów 7 Pułku Ułanów Lubelskich, dowódca szwadronu, od stycznia 1920 zastępca dowódcy pułku, od 6 lipca dowódca pułku, od 26 sierpnia do 18 października 1920 dowódca IV Brygady Jazdy, następnie do marca 1929 ponownie dowódca 7 Pułku Ułanów Lubelskich. Od marca 1929 dowódca 17 Brygady Kawalerii, od marca 1930 dowódca 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii (1 kwietnia 1937 zmieniła nazwę na Krakowska Brygada Kawalerii). Na jej czele walczył w kampanii polskiej 1939. W latach 1939–1945 w niewoli niemieckiej (Oflag VII A w Murnau). Od 1945 do kwietnia 1946 w dyspozycji dowódcy 2 Korpusu Polskiego. Pozostał na emigracji we Francji. Zmarł w Nicei. Został pochowany na cmentarzu Caucade w Nicei. Grób został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski (nr ewidencyjny 517).
Awanse: podporucznik (1916), porucznik (1918), rotmistrz (1920), major (1920), podpułkownik (1923), pułkownik (1928), generał brygady (1937).
Bibliografia
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, T. IV, Warszawa 2006, s. 39–41, T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, Warszawa 1991, s. 145; P. Stawecki, Generałowie Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, s. 246.
