7 czerwca o godz. 12.00 w chwili gdy piechota własna nie wytrzymawszy silnego ataku i ognia artylerii nieprzyjaciela, cofnęła się z m. Plissy, porucznik Szydełkiewicz, stojąc na pozycji czołowej z plutonem 4 baterii 8 pap pod silnym ogniem nieprzyjaciela, otrzymał rozkaz zmienienia pozycji zakrytej na półzakrytą, z której mógłby przyjąć nieprzyjaciela „na kartacze” i nie ustępować z pozycji do ostatniego pocisku. Por. Szydełkiewicz wykonał rozkaz zmienienia pozycji stępa i przyłączywszy do swego plutonu jedno działo 6 baterii, pod silnym ogniem artylerii i karabinów rozwinął celny i silny ogień zaporowy, który wstrzymał impet nieprzyjacielskiego ataku i pod przykryciem swego ognia pozwolił piechocie zająć pozycję i rozwinąć się reszcie artylerii grupy rezerwowej i sił głodnych, czym zadecydował o wyniku akcji. (Wniosek na odznaczenie Virtuti Militari, 12 czerwca 1920)
Absolwent gimnazjum Chrzanowskiego w Warszawie (1913), student politechniki ryskiej (1913–1916) i warszawskiej (1918–1919). W maju 1916 powołany do armii rosyjskiej, ukończył szkołę wojskową i do listopada 1917 przebywał na froncie. Następnie wstąpił do I Korpusu Polskiego. Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, przydzielony do Szkoły Oficerów Artylerii w Rembertowie. W styczniu 1919 w składzie 8 Pułku Artylerii Polowej wyruszył na front. Przebył cały szlak bojowy pułku, poległ jako dowódca 2 baterii.
Awanse: podporucznik (1917?), porucznik (1918).
Bibliografia
CAW, Kol. VM, Edward Szydełkiewicz, I.482.70-6330; Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Słownik biograficzny, t. II, 1914–1921, cz. 2, red. B. Polak, Koszalin 1993, s. 210.