Do wybuchu II wojny światowej ukończył 2 klasy gimnazjum. Od 1943 w szeregach AK w Obwodzie Wysokie Mazowieckie. Wiosną 1945 zbiegł z posterunku MO w Drohiczynie i dołączył do oddziału samoobrony Obwodu Bielsk Podlaski AKO ppor. Teodora Śmiałowskiego „Szumnego”. Brał m.in. udział w rozbrojeniu 11 V 1945 kompanii KBW w Siemiatyczach.
2 VIII 1945 wraz z Władysławem Łukasiukiem „Młotem” dołączył do 5. Brygady Wileńskiej AK. Podczas rajdu na lewy brzeg Bugu brał wraz z 1. szwadronem udział w bitwie z pododdziałami 2. pp „ludowego” WP pod Sikorami, a następnie w rozbiciu grupy operacyjnej NKWD i UB w Miodusach Pokrzywnych. Po demobilizacji 5. Brygady Wileńskiej AK we wrześniu 1945 kontynuował walkę w oddziale ppor. Lucjana Minkiewicza „Wiktora” i ppor. „Młota”, który okresowo podlegał komendzie Obwodu WiN Bielsk Podlaski. Od lutego 1946 w składzie 6. Brygady Wileńskiej AK jako dowódca 2. szwadronu.
Jeden z najbliższych współpracowników kpt. Łukasiuka. W latach 1946–1948 jego szwadron przeprowadził sto kilkadziesiąt akcji przeciwko UB i jego agenturze, posterunkom MO i przestępcom pospolitym. W 1947 nie ujawnił się, słusznie przewidując, ze komuniści nie dotrzymają warunków amnestii. Wiosna 1947 rozbił pluton KBW ochraniający most na Bugu we Fronołowie i kilka posterunków MO.
W czerwcu 1948, w trakcie operacji „Z”, podzielił swój szwadron na mniejsze grupy. Poległ 3 VII 1948 wraz z dwoma podkomendnymi pod wsią Krawce.
W kwietniu 2002 jego szczątki zostały ekshumowane z bezimiennego grobu pod Chotczami i złożone na cmentarzu w Łosicach.
